Zon, hiking tour en nations!

Lieve iedereen,

Afgelopen week was het – houdt jullie vast – gewoon mooi weer! Waar het eerder alleen maar regende, scheen nu lekker het zonnetje en zijn we op gegeven moment zelfs een dagje naar het strand geweest. Het was helaas niet zó mooi weer dat je ook echt kon zwemmen, maar in ieder geval konden we even van de zon genieten. En ik denk dat iedereen hier hetzelfde denkt: ‘ik pak elk zonnestraaltje mee!’.

Ondertussen ken ik ook al heel wat mensen dus dat maakt hier het leven ook een stuk gemakkelijker. Ik ga eigenlijk vooral veel om met niet-Nederlanders, waar ik ook bewust een beetje voor kies. Zo kan ik goed opschieten met twee Spaanse meiden, Irene en Marina, een Duits en Frans meisje, Amelie en Cloey, en drie Amerikaanse meiden, Molly, Molly en Sarah. Het gekke is hier wel dat je niet echt een groep hebt, maar meer een aantal mensen die je heel aardig vindt. Maar aan de andere kant is het ook wel weer zo dat iedereen goed met elkaar kan opschieten, omdat men echt openstaat voor nieuw contact.

Maar zondag belde ik met thuis en toen zei pap: ‘’dit klinkt erg leuk allemaal, maar wordt er ook nog gestudeerd?’’. Nou vanaf deze week is het antwoord daar duidelijk ‘ja’ op. Waar ze in Nederland nog rustig beginnen, gaan ze hier vol gas. Zo moet ik morgen al mijn eerste presentatie geven voor mijn psychologie vak en heb ik over 3 weken al twee tentamens. Ook worden bij veel meer lessen aanwezigheid verplicht gesteld en moet je wekelijks veel inleveren. Waar ik in Enschede nog vastgehouden wordt aan het klassieke karakter van college geven, wordt hier gestreven naar ‘zo creatief mogelijk’. Zo heb ik geen schriftelijk examen voor mijn businessclass, maar een mondeling examen in een groep. Help, dit wordt wel even anders!

Afgelopen zondag had ik ook ‘the hiking tour’, waar we gewandeld hebben door een natuur- en berggebied. Heerlijk om eindelijk weer eens veel buiten en sportief te zijn! Ik kende alleen niemand, omdat de enige bekende zijn kaartje had verkocht. Alleen toen ik al de deur uitstapte zag ik een jongen die er ook zwaar bepakt uitzag, dus ik had mijn eerste buddy voor die dag al gevonden. De georganiseerde events van de universiteit zijn super leuk om aan deel te nemen, omdat je dan weer veel mensen leert kennen. De tour was heel mooi en gelukkig niet al te zwaar, ook al had ik als echte Nederlander wel voor de langste route gekozen. ;) Op het einde had ik alleen de fout gemaakt in te stemmen om de vragenlijst in te vullen, want wat was me die lijst toch lang! Maar goed, nu heb ik in ieder geval wel nagedacht over ‘of de natuur mijn spiritualiteit geprikkeld had’ en ‘of het natuurgebied genoeg ingangen had’.

Oh, jongens het leven in Zweden is ook nog wel even wennen hoor! Zo zijn hier geen regels over de fietspaden: het maakt namelijk niet uit aan welke kant van de weg je het fietspad neemt of aan welke kant je van het fietspad fietst. Ook als het stoplicht voor rechtdoor hier op groen staat, mogen auto’s nog steeds links of rechts afslaan, wat echt al een paar flinke stressmomenten heeft opgeleverd. En ook staat hier altijd en overal een rij! Het is echt de normaalste zaak van de wereld als je ergens 45 minuten op moet wachten en niemand klaagt of dringt. Met als gevolg dat diegene die de mensen in de rij moet helpen, op zijn dooie gemakje alles afhandelt.

Aan de andere kant ben ik helemaal fan van het lekkere en gezonde eten hier in Zweden en de ‘nations’. Een nation is vergelijkbaar met een studentenvereniging, waarbij studenten zich dus als groep verengingen om sociale activiteiten mogelijk te maken. De nations waren oorspronkelijk opgericht om studenten uit een bepaald gebied van het land te kunnen herenigen en zijn zo ook allemaal naar een stad/streek vernoemd. Vroeger was dit namelijk dé manier om op de hoogte te blijven van het nieuws thuis. Nu maakt het niet meer echt uit waar je vandaan komt, maar alleen dat je je inschrijft voor een nation. Eenmaal ingeschreven kan je bij elke nation langs voor een lunch, feestje of activiteit. In totaal zijn er 13 nations die allemaal ondernemend zijn, waardoor er veel te beleven valt. Zo heb ik vorige week bij een nation geluncht en heb ik gister met de Spaanse & Amerikaanse meiden bij een andere nation avond gegeten. Ik heb mezelf ingeschreven bij ‘Vastgota’ en mij ook aangemeld als vrijwilligster voor de bardiensten! Dus wie weet leer ik hier eindelijk een keer goed biertjes te tappen!

Aangezien ik nu veel met Spanjaarden omga, zie ik ook de verschillen. Waar ik mijn hagelslag heb meegenomen vanuit Nederland, hebben zij hun olijfolie meegenomen. Waar ik om 6/7 uur avond eet, doen zij dit om 9/10 uur (lees: we eten ’s avonds dus nooit samen!) . Ook snappen ze niet hoe je kan fietsen terwijl het regent, want dan word je toch helemaal nat? En als je een dag vrij bent (dus geen college hebt), dan noemen zij dat ‘tener fiesta’ oftewel ‘feest hebben’. Hoe grappig!

Pap, mam en ML zouden langs komen voor paps vijftigste (!!!!) verjaardag, zodat wij deze met zijn vieren zouden kunnen vieren. Mam zou al wat eerder komen, omdat zij dan herfstvakantie heeft, en pap en lot samen wat later. Alleen nu blijkt paps vlucht verzet te zijn na één dag na zijn verjaardag en kan Lot niet komen door de verplichte colleges. Gelukkig heeft Lot al besloten dat ze op pap’s verjaardag naar Beuningen op en neer reist, zodat hij niet alleen deze mijlpaal hoeft te vieren.

Ik hoop dat alles ook goed gaat met jullie!

Veel liefs,