Minibijbaantje, A2 en nieuwe huisgenoot!

Lieve mensen,
Het is echt weer een tijdje dat ik iets heb geschreven! En het voelt ook heel lang geleden dat ik in Nederland was. Maar Nederland is ook een beetje hier, omdat heel veel mensen van mijn school nederlands zijn. En ik heb mijn ouders beloofd niet teveel naar de nederlanders toe te trekken, maar 50% is nederlands, dus dat zou beteken dat ik de helft zou moeten ontlopen haha. En uiteindelijk ga je toch gewoon om met de mensen, die je het meest liggen en hier zijn dat toch vaak nederlanders. Ik heb vandaag echt een beetje een ''heimwee-dag'', omdat ik me niet lekker voel en dan alles harder aankomt. Ook mis je dan echt je eigen bedje, je familie en lekker tv kunnen kijken (ik heb hier geen tv! Wat moet ik met al die overige tijd doen haha?). Ik moet namelijk gister iets van nootjes hebben gegeten, want ik voelde me al heel snel misselijk en ben toen eerder vertrokken van de tapas tour. Elke week geven ze trouwens een tapas tour en ik denk dat ik al iets van 5 keer ben meegeweest haha. Maandag is namelijk dé dag dat allemaal nieuwe mensen komen en het draait allemaal om eten en kletsen (ideale combinatie voor mij haha). Maar gister heb ik hem dus voor het eerst eerder verlaten, wat eigenlijk wel goed is, want daarna is de bedoeling dat je een drankje doet in een bar en dan blijf je altijd weer veel te lang hangen. Siran was heel lief met mij mee naar huis gegaan, omdat ze me niet alleen wilde laten gaan. Daarna heb ik meteen 2 allergie tabletjes genomen en naar bed gegaan. En vandaag was mijn plan eignelijk om naar school te gaan, maar nadat ik mijn ontbijt ophad, voelde ik me weer misselijk en erg moe, dus ben ik weer lekker mijn bedje ingekropen. Wat wel super jammer is dat ik vandaag de pannenkoek avond bij Krista heb gemist en het uitgaan vanavond, want het is een nationale feestdag in Spanje / Salamanca. Niemand heeft een idee van wat we vieren, maar wel dat we morgen een dagje vrij hebben!;)
Het is al weer veel te lang geleden dat ik iets heb geschreven! Ik had eerder al een stukje geschreven, wat ik vervolgens was vergeten op te slaan, omdat ik tussendoor 5.5 (!)uur met pielemoos heb geskypt. We hebben vandaag weer eens geen internet, dus ik kan deze blog niet meteen posten, wat best vervelend is. En toch mag ik helemaal niet klagen over mijn internetverbinding, want Soph’s en Siran’s (ze wonen samen in 1 gastgezin) blijft maximaal 18 seconde verbonden. Echt heel vervelend voor hen en ik heb ook al aangeboden dat ze elk moment naar mij toe kunnen komen als ze internet nodig hebben.
Ik begin hier steeds meer te wennen! Ik heb zelfs een minibijbaantje gevonden: ik geef één keer per week bijles aan een spaans jongentje van 12 jaar in engels gedurende 1 uur. Mijn gastmoeder kende zijn moeder namelijk, wat erg gunstig is voor mij. Vandaag geef ik mijn 2de les, wat wel weer een beetje spannend is. Het jongetje is wel heel aardig, maar hij moet van zijn moeder, wat wel echt een verschil maakt. Ook had de moeder een plaats uitgezocht, wat een café met televisie inhield. Vandaag wil ik dus wat eerder hier na toe gaan in de hoop een betere plaats in de buurt te vinden. Zijn engels is op zich wel redelijk voor een spanjaard, maar ik weet niet of hij soms ongeïntresseerd is (en het dus te makkelijk is) of dat het te moeilijk voor hem is. Ik heb alleen een hele stomme fout gemaakt, want ik had hem als huiswerk opgedragen een verhaaltje te schrijven over zijn familie. Mijn lessen zijn eigenlijk om het spreken te oefenen, maar hij zei dat hij meer moeite heeft met schrijven, dus ik dacht dat is dan voor hem ook mooi meegenomen. Maar het eerste wat mijn gastmoeder tegen mij zei de volgende dag was, dat ik beter niet naar zijn familie kan vragen, omdat hij geadopteerd is en zijn ouders twee lesbiennes zijn. Ik zelf heb daar geheel geen problemen mee, maar ik snap dat het bij hem wel gevoelig kan liggen.
En (sorry jongens) het is hier nog steeds mooi weer! Het is vandaag rond de 30 graden, wat zelfs warm is voor spaanse begrippen in Oktober. Ik heb deze zondag de hele dag in het park geleden met Soph, Soph, Siran en Rénee en het was zo heerlijk! Ik ben zelfs echt verbrand in mijn gezicht (als enige natuurlijk ) en sindsdien was de eerste vraag, die ik toegeworpen kreeg: Wat heb jij gedaan?! Haha. Siran, de creatieve onder ons, kan heel goed zingen en gitaar spelen, wat ze ook de hele dag in het park heeft gedaan. Niks is heerlijker dan lekker niets doen, muziek luisteren , kletsen en lachen. Ons plan was eigenlijk om een fiets te huren, maar je kunt in Salamanca alleen een fiets huren als je je elk uur op een bepaald punt (midden in de stad!) meldt. Wij waren juist van plan om de dichtbij gelegen dorpjes te verkennen, wat dus niet mogelijk was. In het park was trouwens een heel aparte man, naast alle andere rare oude mannen, waar het park om bekend staat (ik moet toch wat minder in het park komen ghehge). Hij ging namelijk naast ons zitten op een steen, wat nog niet eens heel raar was, gedurende 4 uur en liet aan het eind van de dag een standbeeld op die plaats achter. In de tussentijd hadden we hem wel een ijsje aangeboden, omdat we deze over hadden. Ik heb ooit samen met Annika ook 2 tuinlieden een ijsje aangeboden, waardoor deze dachten dat we wel geïnteresseerd waren, maar gelukkig verliep het met deze man anders. Hij nam het ijsje aan, heeft er toen een half uur naar gestaard, om hem vervolgens in één hap op te eten.
Ik ben deze zaterdag uitgeweest met mijn spaanse gastzusje ( Maria), de beste vriendin van mijn gastzusje en mijn twee Amerikaanse homies. Het was echt super gezellig! We zijn naar een spaans cafétje geweest, waar de drankjes veel goedkoper zijn dan in de normale clubs. De beste vriendin van mijn gastzusje had alleen veel te veel gedronken, omdat ze haar ex tegen kwam, waardoor Maria haar naar huis heeft gebracht. Ik wist alleen niet waar Maria was gebleven, dus ik ben met andere vriendinnen naar huis gelopen, die ik toen ergens anders was tegen gekomen. Maar later bleek dat Maria voor mij een drankje had gehaald (en ook voor de Amerikaanse meisjes). Zelfs met extra zumo (sap), omdat ze weet dat ik niet zo van alcohol houd. Super lief! Ik voelde me dus heel schuldig en heb haar daarom gister getrakteerd op een ijsje. Ze heeft me een typisch Spaans cafétje laten zien en ik heb gewoon 2 uur lang (!) in het Spaans gesproken. Ik ben echt trots op mezelf, want dat is wel heel moeilijk. En ze is niet eens een hele erge prater, maar heeft gelukkig wel dezelfde interesses. Ze studeert nu namelijk psychologie en daarnaast kunnen we het natuurlijk ook goed hebben over vriendinnen, uitgaan, jongens en ons huis;).
En dit weekend ga ik naar Porto! Echt super gaaf! Ik ga met Soph, Soph, Krista, Chris en Nicole en we vertrekken morgen. En ik vind het ook heel leuk dat we zelf de buskaartjes hebben geregeld en zelf het hotel hebben geboekt, wat een hele educatieve ervaring is (lol, hea lau en veer?). Ik heb alleen dat het weer goed is en dat het niet al te duur is. We hebben het hostel kunnen boeken voor 20 euro p.p. voor 2 nachten, wat wel (verdacht) goedkoop is. We moeten ongeveer 6 uur in de bus zitten ( in totaal 12), wat ik helemaal niet erg vind, omdat ik van busreizen houd als je tenminste naast iemand zit, waar je het goed mee kan vinden.
En volgend weekend komen mijn ouders en mijn lieve zusje! Ik mis ze echt heel erg en ben zo blij dat ze komen. De mogelijkheid om mij te kunnen bezoeken is zeker wel een voordeel van Spanje ten opzichte van Argenitië. Ik weet niet of ik het overleefd had als ik ze tussendoor niet had gezien. Ik skype met hen wel ongeveer om de dag, wat wel erg fijn is. Ik had zelf niet gedacht dat ik er zoveel behoefte aan zou hebben, maar je weet pas wat je had als het er niet meer is. En 3 tot en met 6 November komt Pielemoos! Yeaaah, daar kijk ik ook heel erg naar uit. Het liefst zou ik alle leuke mensen weer willen zien, maar ik moet nog eventjes wachten tot Kerst.
Aah en ik heb trouwens een nieuw huisgenootje! Hij heet Pierro, is Italiaans en spreekt bijna geen engels en een beetje Spaans. Hij spreekt dan wel Japans gelukkig, zodat we in ieder geval kunnen communiceren: NOT haha. Hij is wel aardig, maar een beetje raar. Zo staat hij iedereen op te wachten achter de deur, als je uit school komt en laat je vervolgens schrikken. Ook kwam ik een keertje thuis met Zoe toen alle lampen uit waren in de hal en in zijn kamer, maar zijn deur stond wel open. Toen we even naar binnenkeken bleek hij bewegingsloos in zijn kamer te staan. Bovendien zei hij niet eens wat: zo creepy! En bij Josy en Robin draaide hij kennelijk heel langzaam zijn hoofd om, terwijl die in bed lag. En hij is vanaf het balkon door het (open) raam van hen heen gesprongen, terwijl het donker was en de gordijnen ervoor hingen. We hebben dus al besloten een bel voor rondom zijn nek te kopen, omdat dit gewoon niet goed is voor ons stressgehalte!;) En aangezien ik sowieso al een te hoog stressgehalte heb, kan dat er niet echt bij. Alhoewel ik hier veel minder gestresst ben dan ik thuis was, wat wel lekker is!
Over een halfuurtje moet ik gaan: spannend! Ik vind het altijd een beetje eng om op reisjes te gaan, omdat ik altijd bang ben dat er iets gebeurd. Vooral in de sfeer van ruzies onderling of dat je een beetje buitengesloten wordt of dat je het niet zo leuk vindt en dan niet meer lekker meteen terug naar huis kan gaan. Absurd, ik weet het!;) De Amerikaanse meisjes zijn ietsjes minder aardig dan normaal en ik denk dat dat komt, omdat ik ''nee'' heb gezegd toen zij vroegen of ik met hen mee naar Portugal wou. Maar dat was, omdat ik alleen hen 2 kende en de rest van de groep niet. Bovendien is het anders om samen te wonen dan echt met elkaar op te trekken en in combinatie met mijn ''reisjesangst'' heb ik toen nee gezegd. Maar goed, ik leg het ze nog wel een keertje uit. Ik ga nog snel de laatste dingetjes doen en ik dan vertel ik jullie snel weer hoe het is geweest! Ik mis jullie allemaal en ik kijk heel erg uit naar de kerstvakantie om jullie dan allemaal weer te kunnen zien!(L) Hoop dat het ook allemaal goed gaat met jullie!
Liefs y muchos besos,
Anne