B1, bezoek familie, afscheid Soph en Halloween!

¡Lieve chicas en chicos!
Veer en Jas hebben me geleerd hoe je zo'n omgekeerde uitroepteken maakt en mijn les wil ik natuurlijk graag meteen in de praktijk brengen! Hoe gaat het met jullie daar in Nederland? Hoe koud is het er? Wat is er allemaal gebeurd in het nieuws (ik voel me hier een beetje geïsoleerd)? Gaat ook alles goed met jullie vrienden / familie?
Wat vervelend dat de titel moet voldoen aan een bepaald aantal tekens! Ik wou heel graag in plaats van familie ''mam, pap, ML en OMA (!)'' zetten, maar dat kan dus niet. En ja, als jullie de grote letters niet gemist hebben: oma is ook gekomen! Ik had daar geen moment aan gedacht en ik had ook niks vermoed. Zelfs niet toen mam mij vanuit de auto belde en oma kennelijk op de achtergrond met ML aan het praten was. En toen ik het hotel in liep zag ik oma eerst ook helemaal niet, want ik had mijn lenzen niet in en ze stond achter paps rug. Dus zei pap: kijk eens wie er ook is. En ik: jaaaaaa! OMA! Wat leuk dat u er ook bent! haha. En ik vond het natuurlijk ook super om mam, pap en ML weer te zien! In mijn gastgezin leefde de komst van mijn familie ook heel erg, omdat ze wisten dat ze hen graag wouden ontmoeten. Mijn gastmoeder zei al een week van te voren tegen alle gasten hier in huis: ja, anne's familie komt al snel! Echt super leuk en ik vond de ontmoeting tussen de 2 ook heel gaaf. Pap had dus al mijn gastzusje ontmoet, maar de rest nog niemand. En mijn gastmoeder wou vooral graag mijn moeder ontmoeten, omdat ze spaans spreekt en ze haar al een keertje aan de telefoon had gehad (van bezorgde moeder tot bezorgde moeder). Ze kwamen zaterdag middennacht aan en de volgende dag hebben hier met z'n allen gelunchd, wat wel 2.5 uur duurde! Zelfs mijn andere huisgenootjes bleven al die tijd zitten, wat echt niet had gehoeven. De spreektaal ging van nederlands naar engels naar spaans, wat ik inmiddels al wel gewend ben, want zo gaat het elke dag. Mijn moeder zat naast mijn gastmoeder (strategische plek ;) ) en heeft daarmee heerlijk geklets en oma en pap zaten aan de kant van de Amerikaanse meisjes. Josy is echt een schat wat betreft met het ontvangen van mensen. Ze is zo spontaan en warm! Dat vond iedereen dus ook een super leuk meisje. Zoe hebben ze helaas niet ontmoet, omdat ze er niet bij was met de lunch. De volgende avond zijn we ook weer met z'n allen uiteten gegaan in een italiaans restaurant. Super leuk, alleen werd Maartje opgegeven moment ziek van het eten, waar waarschijnlijk kalkoen in zat (waar ze allergisch voor is). Even snel lunchen en dan verder typen!;)
Yeah lekker gelunchd (maar niet heus!), het eten is toch een stuk minder lekker als het gerecht binnen elke 2 weken weer te zien krijgt (hoe ga ik dat een jaar overleven?!).
Verder heb ik een super tijd gehad met mam, pap, ML en oma: lekker rondgelopen, kathedraal bezocht, lekkere restaurantjes en cafetjes gezeten. Oh en ik had een heel mooi restaurant gereserveerd voor paps bday hier, wat ik natuurlijk nog niet op mijn blog kon vermelden ;), gelegen op het plaza mayor op de eerste verdieping. Kortom het uitzicht was prachtig! En Ml sliep 2 van de 3 nachten bij mij hier in huis en dat was echt heel gezellig. Weer even lekker tijd voor z'n 2en en dan over van alles en nog wat kletsen (lees vooral: grappen maken). Ik mis iedereen van thuis toch wel heel erg!
En, even tussendoor, de verwarming is hier aangegegaan! Dat mag pas in Spanje officieel op 1 November, maar als je een enorm raam hebt, dat niet goed sluit en bestaat uit enkelglas, is dat net een wat minder fijne maatregel. Dus in ons huis hadden we even een mini feestje en iedereen riep de hele tijd: ''oh het is hier eindelijk warm!'' in allerlei verschillende talen!;)
Ik ben gisternacht heel erg ziek geweest: ik had echt erge koorst. Ik heb dat echt al ongeveer 8 jaar niet meer zo erg gehad. Ik was zelfs helemaal vergeten hoe het is om een koortsdroom te hebben: geen fijne herinnering! Toen Zoe hoorde dat ik me niet lekker voelde, kwam ze meteen even polshoogte nemen (zo lief!) en ze schrok zich rot. En nog steeds als ik zeg dat ik niet zo lekker was eergister, zegt ze: nee, jij had KOORTS, je was echt niet normaal ziek. Ik heb trouwens haar moeder ontmoet en ik vind het zo leuk om de ouders van te ontmoeten, omdat je zoveel kunt herkennen van hun kind in hen.
Wat me wel heel erg droevig maakt is dat ik gister afscheid heb genomen van Soph. Ik zag er al de hele week tegenop, maar gister was het dan zover. Ik had haar eigenlijk willen weg brengen naar het busstation, maar omdat ik me echt niet lekker voelde, was ze naar mij toegekomen van te voren. Ik had voor haar een brief geschreven met alle leuke dingen die we hebben meegemaakt samengevat zodat we die niet zouden vergeten. Ik deed echt bijna alles met Soph (en ook met de andere Soph) en ben zo intensief met haar opgetrokken, dat ik nog steeds niet kan geloven dat ze er niet meer is. Ik weet wel zeker dat ik nog contact met haar ga houden (veel!), want ze is in zo'n korte tijd zo'n ontzettend goede vriendin van me geworden. Ik was gister echt de hele dag down en heb voor mezelf ook een lijstje gemaakt met alle leuke dingen die we hebben meegemaakt. Trouwens al dit soort dingen schrijf ik in het boekje dat ik van Yeng Chi en Yeng Yan heb gekregen! Zo heb ik er bijvoorbeeld ingezet wat we allemaal mee hadden gemaakt tijdens de bustrip van Porto naar huis, dat als ik van iemand af wou tijdens het utigaan ik vertelde dat Soph uit Amsterdam komt (gheghe), dat we altijd samen belden als we naar huis liepen na het uitgaan, dat ze langskwam met lekkers toen ik ziek was, dat ik een raar beeld heb bij haar moeder waardoor ik elke keer bij een raar winkel zeg ''is dit niet iets voor je moeder?'', dat we dezelfde kansloze mobieltjes hebben met een nog falendere ringtone van wannabe gangsterlike en nog veel meer. Aaargh ik mis haar zo!
Daarnaast ben ik geslaagd voor level A2 met een 8.5! Een 9.1 voor mijn grammatica en een 7.9 voor mijn spreken. Maar mijn iedereen van school zegt dat de toetsen veel te makkelijk zijn (wat ook echt het geval is), dus neem het met een korreltje zout. Je kunt beter naar mijn spreekpunt kijken, omdat dat denk ik een beter beeld geeft. Ik weet ook dat ik eigenlijk niet voor de toets hoef te leren om te het te halen, maar toch leer ik heel goed, omdat ik weet dat het ook belangrijk voor mezelf is (om het volgende niveau te kunnen volgen). Ik ben gister dus ziek geweest en heb de eerste dag gemist, waardoor ik nog niet weet welke leraren ik heb voor dit niveau: B1 alweer yeaaah!
En en Pielemoos komt deze donderdag! Daar heb ik zoveel zin in!(L) Ik heb haar zo gemist en ik weet zeker dat het een super tijd gaat worden!:) Dan kan ik haar hier mijn hele leven laten zien, waardoor ik later ook zeggen ''die en die heeft met die, of die heeft ruzie met die'', wat nu nog niet echt kan.
En Soph was de laatste week zowiezo elke dag tot laat bij mij thuis. We hadden namelijk het plan om 1 keer samen uit te gaan en dan samen sangria te maken en dat Josy (mijn Amerikaanse huisgenootje, die echt goed/ heftig kan opmaken) ons zou opmaken. Echt super gezellig, maar uiteindelijk gingen er toch meer mensen mee, wat natuurlijk nog steeds leuk is. En ik heb mijn eerste sort of houseparty gehad! Zoe had namelijk haar vriendinnetjes over de vloer (3 meisjes) en josy kan het goed vinden met mijn vrienden van school dus wij samen hadden ongeveer 8 man over de vloer, dus in totaal waren we met ongeveer 15 in ons kleine appartementje. En opgegeven moment kwam zelfs de buurman gezellig langs: niet dus! Het was weel de beruchte ''Enrique'', maar dit keer had hij wel echt gelijk dat we stiller moesten zijn. Alleen deed een vrinedin van Zoe open, die dacht dat er nog meer mensen zouden komen, en die schrok zich rot. Alleen is zij, net als Zoe, best een pittige tante dus zij had zoiets van: okee, laten we Piero roepen. Want Enrique is bepaald geen lieverdje en begon hawar ook meteen uit te schelden. Ik heb dit tafereel helaas geheel gemist, want ik graag willen weten hoe onze grote vriend er nu eigenlijk uit zag. Na the house party zijn we uitgeweest met de hele groep, wat ook weer heel gezellig was (en tevens de laatste uitgaansavond van soph :(). De volgende dag hebben we een afscheidsdineetje van Soph gehad, maar iedereen was zo kapot moe dat het wel een zombie feest leek. We hadden ons dus ook niet hoeven te verkleden, als we nog een keer waren uit gegaan en waarschijnlijk was onze look dan nog duidelijker geweest dan de vorige keer.
En ik ga waarschijnlijk ook nog 2 nederlandse kindjes bijles geven (super leuk!), maar daar moet ik de details nog van te weten komen. Daarnaast gaan Soph, Mayk en ik ons aanmelden voor een sportschool. En gaan Soph en ik kijken of we ook lessen kunnen volgen (in het Spaans!) op de uni, omdat we denken dat we er veel meer uit kunnen halen dit jaar. En met mam had ik al veel vooronderzoek gedaan, dus dat moet goed komen.
Om eerlijk te zijn ben ik ook al een beetje aan het aftellen voor de kerstvakantie, omdat ik echt heel veel zin heb om jullie allemaal weer te zien en gewoon lekker thuis te zijn. Ookal wil ik de eerste week vooral universiteiten bezoeken, omdat ik daar anders de kans meer toe heb. Ik denk aan jullie en mis jullie!
! Muchos besos! En veel liefs,
Anne
ps Er staat elke keer dat het 27 graden is in Salamanca, waar ik heel verdrietig van word, want dat is zeker niet meer het geval. Het is hier ook sjalen en jassen weer en deze week wordt er veel regen verwacht. Voelt het hier toch wat meer als thuis, wat in dit geval een ''helaas'' betekent haha.