Dagje naar Segovia, una broma en sneeuw!

¡ Lieve chicas y chicos!

Het weer is hier nog net zo slecht als eerst, maar nu zelfs zo erg dat ik mijn rode en roze winterjas weer in gebruik heb genomen! En zoals veer, pim, piel, lautje en viek vast nog wel herinneren, schaamde ik me dood als ik die aanhad. Ik trok altijd mijn jas pas buiten aan, waarbij ik bovendien ook zolang mogelijk treuzelde, zodat in ieder geval onze klasgenootjes al weg zouden zijn. Maar nu schaam ik me wat minder en bovendien is die gewoon heerlijk warm!

Gister ben ik met Shari, Jorien en Han naar Segovia, een stad 2.5 uur rijden van Salamanca vandaan, gegaan en het was echt super leuk! Een hele mooie stad, die mij echt deed denken aan Salamanca. Dezelfde warme steensoort, sfeer en smalle straatjes. Segovia is wel een stukje kleiner, waardoor één dag meer dan genoeg is om alles te zien. De drie hoogtepunten zijn: de kathedraal, het kasteel en het aquaduct. De kathedraal lijkt echt enorm van op die van Salamanca en is herbouwd in gotische stijl in het begin van de 16de eeuw, omdat deze eerst was verwoest bij de opstand tegen Carlos I. Het is een ontzettend groot gebouw, waar geen foto’s mogen worden gemaakt en waarbij je vaak al vanzelf stil valt. Er was ook een mooie patio, waar mensen niet bij konden komen, maar waar je wel een koolmeesje kon zien zittend op een waterput. Wat Shari en Jorien niet beviel was dat ze wisten dat al deze pracht en praal ten kosten is gegaan van vele anderen, waar ze helemaal gelijk in hebben. Maar toch vind ik het ook verbazingwekkend dat mensen dit zonder machines voor elkaar hebben gekregen. Wat ik zelf ook moeilijker vind is dat er altijd bedelende mensen voor de kathedraal zitten ( en ook op andere plaatsen). Ik zit altijd een beetje in dubio of je deze mensen nu wel of niet wat moet geven, vooral nu ik weet dat er niet zoiets als ‘’bijstand’’ in Spanje is.

Hierna zijn we doorgelopen na het kasteel, dat er gewoon sprookjesachtig uitzag. We zijn alleen niet naar binnen gegaan, vanwege tijdsnood, maar ook omdat het gebouw vrij nieuw was. Ik had zelf een beetje het idee dat dit kasteel onlangs nog gebouwd was om als extra trekpleister van Segovia te dienen. Ik had zelf wel graag naar de top gegaan, maar aangezien ik als enige enthousiast was, heb ik dat maar niet gedaan.
Daarna zijn we naar het aquaduct gegaan, dat gebouwd is in 1ste eeuw na Christus door Trajanus. Het bouwwerk is 28 meter hoog en loopt midden door het centrum heen. In totaal was of is (dat is me niet helemaal duidelijk geworden) 16 km lang. Echt super bijzonder om te bedenken dat dit gewoon al bijna 2000 jaar stand heeft gehouden.

Voor de rest hebben we nog 2 keer iets gedronken in cafétjes en ook een keertje ergens iets gegeten. Shari blijkt net zo’n erg te zijn qua eten als ik (of zoals ML of Victor ;) ) en daarom hadden we zowiezo de dag van te voren al allerlei lekkers gekocht voor tijdens de busreis. Ook heb ik het muntje van Segovia van Jorien 2 keer op een rij op de grond laten vallen na de vraag of die niet van plastic was, waarop Jorien antwoordde: ‘’Nou, An, volgens mij heb je het nu wel genoeg bewezen’’ haha. Bovendien heb ik echt super veel mooie foto’s genomen van deze stad, waardoor ik gewoon een beetje op mijn moeder ging lijken (ooh gelukkig ML, je mag in dit museum geen foto’s maken, dan loopt mam er 2x zo snel doorheen haha).

Voor de rest heb ik deze week met mijn twee Amerikaanse huisgenootjes en Hannah een grap (una broma) uitgehaald met onze gastmoeder. Zij zegt namelijk altijd tegen mij ‘ Anne, ik ben altijd heel eerlijk en je gaat zo toch niet de deur uit, hé?!’. Daarom hadden wij ons voor de lunch allemaal heel raar aangekleed en zijn we één voor één de eetkamer binnengelopen. Meghan droeg sandalen met daarin sokken van alle kleuren van de regenboog, Patricia droeg 2 staartjes en een cowboyhoed, Han mijn groene pet achterste voren en ik ook twee (rare!) staartjes met een zonnebril op. Voor de rest was onze kledingkeuze ook wat net minder normaal. ;) Toen Maria verrast vroeg: ‘’Waar gaan jullie heen?’’, zei Patricia heel mooi’’ Naar de kerk, hoezo?, is dit dan niet wat mensen normaal dragen naar de kerk?’’. En onze gastmoeder ‘’neee, ooh, neee, dat is een plaats van respect, dit kan echt niet!’’. Maar toen we haar later vertelden dat het een grap was, vond ze het helaas helemaal niet zo grappig. Alhoewel wij wel veel lol hebben gehad en het ook wel iets voor haar is om dit verhaal later wel vaak te herhalen en aan velen te vertellen. Daarnaast hebben wij het ‘’kritisch konijn’’ als gezamenlijk handgebaar omgetoverd (zie foto).

Daarnaast is deze week het vriendje van Soph er en heb ik dat, tot ongenoegen van Soph, het al aan iedereen laten weten. Zo weten alle leraren het en als Soph even wegdroomd is het meteen ‘’Oeeeh, ben je aan het denken aan je vriendje?’’, arme Soph. Haha ik heb zelfs aan onze grammatica leraar gevraagd of hij haar vriendje niet wou ontmoeten, waarop Jorge (zo heet onze leraar van deze week) zei dat ze hem toch maar echt mee naar school moest nemen.

Tot slot is gister Shari hier langsgekomen om iets te drinken en we blijken echt heel veel gemeen te hebben. En dan vooral in de zin van hoe we ons voelen, hoe we naar andere mensen kijken en hoe we in het leven staan. Zo raar, ik weet niet of ik ooit iemand eerder heb ontmoet die daarin zo op mij lijkt! Bovendien is Veer waarschijnlijk van plan langs te komen in het 2de weekend van Maart: jeeeeh! Dus weer iets om naar uit te kijken! :D

Ik ga alleen weer stoppen met mijn verhaal en ga lekker slapen! Ik hoop dat alles met jullie ook goed is (hoe origineel, maar wel waar) en mail me alsjeblieft ook over jullie leven om een beetje up-to-date te blijven.

Veel liefs y muchos besos,

Anne

ps. Het sneeuwde hier net en ik zit in SPANJE. En het waren echt reuze vlokken: daar zijn de Nederlandse niks bij! ;)