Grote verandering, leuke huisgenootjes y enferma!

Lieve amores*,

*Liefde: een van de AARDIGE ‘koos’naampjes.

Het is alweer een tijdje geleden dat ik iets geschreven heb, maar dat komt omdat er echt veel is gebeurd. Ik ben daarnaast deze twee dagen weer ziek; weer verhoging, duizelig en moe. Ik ben het zo zat! En heb ook geen idee waar het nu door komt. In Nederland was ik wel eens ziek, maar nooit op deze manier. Mijn bed uitkomen lijkt nu al een mission impossible (nu gelukkig wel minder dan 2 weken terug).
Afgelopen week zijn ML en mam op bezoek geweest en die week stond helemaal in teken van mijn verandering van gastgezin. Jep, jullie lezen het goed, ik ben van gastgezin veranderd.

Zoals sommige van jullie al gezegd hebben, schrijf ik niet vaak iets negatiefs. Dat is een beetje uit zelfbescherming, omdat deze blog wel openbaar is. En nu er zoiets bestaat als google translate, is het heel makkelijk erachter te komen. Ik voel me wel een beetje schuldig tegenover mijn zusje, omdat die zin had om lekker veel tijd met mij door te brengen en daarvoor in de plaats was ik de stresskip zelve en kon ik het over niets anders hebben dan de wisseling van gastgezin,

Ik wil nog steeds een beetje uitkijken dus zal ik het niet al te gedetailleerd vertellen, maar ik voelde me al een hele lange tijd niet thuis in mijn gastgezin. Ik was al zo lang aan het twijfelen daar weg te gaan maar na zaterdag ‘gezellig’ met zijn allen naar de opera te zijn geweest heb ik de knoop doorgehakt. Voor wie meer details wilt hebben, zeg het me en dan vertel ik het je (het voelt gewoon niet goed om in detail te treden).

Ik vond het in ieder geval heel erg fijn dat mam en ML er die week waren om me te helpen. Mijn ex-gastmoeder had een hoge pet op van mam (dat kun je zo zeggen toch?) en daarom wist ik dat de dingen anders zouden verlopen. Ik zit nu in het oude gastgezin van Soph en deel een kamer met Maud, een super leuke, levendige en positieve meid. Ik kende de gastmoeder al goed en het is zo’n schatje! En het is hier zo heerlijk lekker warm: letterlijk en figuurlijk! Maar ik kon hier pas deze vrijdag terecht (de laatste dag van ML en mam), waardoor ik wilde dat school het ook pas op die dag tegen mijn ex-gastmoeder zou zeggen. Mam en de school waren voor het idee om het al een dag eerder te zeggen, maar ik vond het een beetje een eng idee alleen terug te moeten keren. School had beloofd om meteen om 9 uur te bellen, waardoor wij om 9.30 naar mijn oude kamer zijn gegaan om deze leeg te halen. We hebben dit echt gedaan als gekken, het voelde een beetje alsof we aan het inbreken waren of dat er oorlog zou kunnen aanbreken. Iedereen was namelijk zo gestrest mijn ex-gastmoeder tegen het lijf te lopen dat we alles op alles hadden gezet (zonder het hier over te hebben) om dit te voorkomen.

Achteraf bleek alleen dat school niet had gebeld om 9 uur en dat mijn ex-gastmoeder dus een lege kamer aantrof zonder iets te weten. Dat is toch wel heel lullig en had het graag anders gezien, maar aan de andere kant is het nu allemaal wel goed gekomen. Ik ben later die dag nog naar haar teruggegaan met mam en ML (na ieder veel moed te hebben verzameld en na enkele discussies) om afscheid te nemen. Dit was echt heel heftig; heel emotioneel. Ze was nu vooral gekwetst, maar ik denk dat het komt omdat mam erbij zat. Zo niet, dan had ze me waarschijnlijk op een andere manier benaderd, en ik ben blij dat me dat bespaard is gebleven.

Isabel, een leerling van mam en ook een heel aardig meisje, zat alleen ook in het gezin. Ze wilde graag met mij mee veranderen omdat ze dat gezellig vond en zich ook niet thuis voelde. Na veel gedoe is dit gelukkig gelukt en zit zij nu ook gezellig hier en ze heeft het heel erg naar haar zin: net als ik! Alleen is het balen dat ik ziek ben, maar nu wel in een lekker warm en liefdevol huis.

Ik zit nu in huis met Maud, Isabel en nog een Nederlands meisje Anneliek, wat echt gezellig is! We hebben al een keer lekker samen film gekeken en naar de bioscoop geweest (‘Intocable’ is echt een aanrader). Bovendien kletsen we wat af en hebben we lol; zoals het hoort te zijn. :) Er verblijft hier alleen een aparte vrouw (+/- 50 jaar) voor een week. Ze is er namelijk van overtuigd dat de badkamer alleen van haar is, ze wilt friet eten in de ochtend en heeft echt ontzettend veel make-up op. Ik ken er alleen niet zo goed, dus wie weet, misschien blijkt ze wel heel aardig te zijn!

Ik hoop dat jullie alles goed gaat en dat jullie niet zo vaak ziek zijn als ik. Ik voel me wel al beter sinds ik het hele gastgezingedoe van me af heb geschreven (heb een soort blog gemaakt om niet online te zetten), dus als iemand geïnteresseerd is kan ik deze ook nog opsturen. Ik leer hier zoveel; ook al is het lang niet altijd even leuk.

Veel liefs y muchos besos,
Anne