DELE, eindelijk klaar en blunders!
Door: Anne1inSalamanca
Blijf op de hoogte en volg Anne
27 Mei 2012 | Spanje, Salamanca
Lieve pelotas*,
*Slijmballen; ik ben bang dat ik de examinator van mijn mondeling het idee gegeven dat dit een geschikte benaming voor mij is.
Eindelijk is DELE voorbij! Na alle maanden van hard voorbereiden, stress en een beetje regelmatig proberen te leven, is nu een einde gekomen. Voor de mensen, die niet precies weten wat het inhoudt, DELE is een internationaal erkend diploma en ik ben opgegaan voor B2. Overal in de wereld kun je dit examen maken, maar in Salamanca worden ze gemaakt en het is dus wel gaaf om hem dan ook echt hier gemaakt te hebben.
Ik had woensdag om 16.45 mijn mondeling en vrijdag van 8.30 – 13.00 (wat natuurlijk uitliep) lezen, schrijven, luisteren en grammatica. Nou, voor het eerste was ik echt heel zenuwachtig (net als de rest), terwijl we dat het minst hoeven te vrezen. Praten oefenen we in de klas namelijk veel meer dan gemiddeld (net als grammatica), waardoor ons niveau ook hoger ligt. We hadden al uitgezocht waar we precies moesten zijn en kon er gelukkig samen met Inger en Misaki heen lopen. Na per ongeluk naar de mannen WC te zijn geweest, een Spanjaard gevraagd te hebben of hij ook het examen ging maken (zelfs nog na even met hem gesproken te hebben) en jaloers te zijn geworden op Brazilianen, omdat Spaans leren voor hen zo makkelijk is, werd ik naar binnen geroepen. Het mondeling bestaat uit 3 delen: een strip beschrijven, een presentatie geven en vragen beantwoorden over je presentatie. Aller eerst werd ik in een zaaltje geplaatst met 4 anderen en hadden we 10 minuten om uit 3 onderwerpen te kiezen en je presentatie voor te bereiden. We hadden in de klas gedurende de 3 maanden al alle mogelijke onderwerpen besproken (zo’n 30), maar ik had geluk dat net het onderwerp er tussen zat waarover ik die ochtend nog een presentatie had gegeven ‘’De macht van de communicatiemiddelen’’. Ik had het mezelf lekker moeilijk gemaakt; niet omschrijven hoeveel tv ik kijk en wat dat voor invloed heeft, maar eerst ‘’macht’’ onderverdelen in 3 aspecten en daarop verder bouwen.
Dan komt je examinator je halen en dan stijgt de spanning nog een beetje. Ik had gelukkig een hele aardige mevrouw (niet zoals met het Cambridge examen, waarbij het gewoon onnatuurlijk voelde om een gesprek aan te knopen), wat ik ook heb gezegd, waardoor ik niet hoop dat ze denken dat ik al slijmend een hoger punt probeerde te bereiken. In de kamer zit ook nog een tweede examinator, die je puur beoordeeld en dus de hele tijd ziet en hoort schrijven. Best wel eng! Toen werd de strip onder mijn neus geschoven en moest ik deze ter plekke beschrijven. Die van mij ging over een vrouw, die naar de bioscoop ging en een verkeerd kaartje had gekregen. We hadden in de klas geleerd lekker uitvoerig te beschrijven en je tijd te nemen, maar als je daar eenmaal zit dan lukt dat wat minder goed. Dus daar ging ik veel te snel en nogal struikelend over mijn woorden. Maar aan het einde moest ik een dialoog voeren, waarbij ik de mevrouw en mijn examinator de kaartjesverkoper, waarbij ik wel heel goed uit mijn woorden kwam. Ik zag haar ook opeens van kijken van ‘’Oh, ze kan het toch wel!’’. ;) Daarna hield ik mijn presentatie precies hetzelfde als die ochtend en werd ik al vrij snel onderbroken omdat de tijd bijna op was en er nog wel wat vragen gesteld moesten worden. Achteraf denk ik dat het best goed is gegaan (bij Inger en Misaki ook) en hierna zijn we even met z’n 3en een milkshake gaan drinken. Vervolgens zijn we terug gelopen, omdat nog 2 andere meisjes net klaar zouden zijn. We waren in ieder geval allemaal heel blij er vanaf te zijn.
Ome Annie heeft deze week trouwens haar toppunt van omaheid bereikt, want ik wilde nog vroeger slapen en regelmatiger leven om een beetje energie te hebben. Helaas is het niet helemaal gelukt waardoor ik eergister (vrijdag), nogal moe was toen de wekker om 7 uur ging (ik weet het, voor velen niet vroeg, maar hier in Spanje wel haha!), maar gelukkig heb ik daar niet veel van gemerkt. Stress heeft namelijk zo zijn voordelen! ;) Oh, en jongens eenmaal in het gebouw aangekomen, werd ik pas echt geconfronteerd met de beruchte Spaanse cultuur. We wisten allemaal ons nummer al, wat in Nederland zou betekenen dat je allemaal gaat zitten en dat je daarna misschien nog met je ID gecontroleerd wordt. Hier daarentegen werd iedereen één voor één naar binnen geroepen (en we waren 100 man), wat nog regelmatig fout ging dus dan werd de deur even gesloten. Ze waren met DRIE man en hebben er 45 minuten overgedaan. Echt niet normaal! Mijn lerares had ons bovendien aangeraden je snel in te schrijven, zodat je vooraan zit. Nou, doe dat niet! Zodra het examen begon, begonnen de examinatoren gezellig met z’n 3 te kletsen over niks (jaja, nu kan ik het verstaan) en hielden de zaal erg goed in gaten (jullie mogen dit sarcastisch opvatten). Na 5 minuten was ik het al zat en mijn buren zo te zien ook, want ik hoorde nogal veel gezucht, dus had ik gevraagd of ze zouden kunnen ophouden met praten. Gelukkig deden ze dit wel, waardoor we ons allemaal weer konden concentreren. Lezen en schrijven was samen een blok van 2 uur en ik keek vooral op tegen het laatste. We moesten 4 teksten en 2 brieven schrijven, wat nu ook niet geheel relaxt in de tijd zitten betekent, maar het is wel goed gegaan. Ik had gekozen voor een formele brief over het oppassen op kinderen in Zuid-Amerika en een opstel over een foto van een belangrijk moment. De laatste ging alleen wat minder goed, want ik had een niet bestaande foto gekozen, waarbij je toch minder vloeiend kan schrijven.
Daarna kregen we onze luistertoets, die echt super moeilijk was. Het geluid kwam niet eens van voren (de reden waarom we volgens de lerares ons snel moesten inschrijven), maar van rechtst achter, waardoor ik blij was dat ik met dat oor niet half doof was. Ik kan het Spaans Spaans goed verstaan, maar de accenten uit Zuid-Amerika blijven nog best wel moeilijk. Hierna kregen we het grammatica deel, waarbij het de examinatoren een goed idee leek alvast alles op te ruimen en in dozen te stopen gedurende het uur, waarbij natuurlijk ook geregeld even commentaar bij nodig was. Ik moet zeggen dat ze wel hun tijd effectief en productief gebruikt hebben hoor!! Gelukkig hoef je bij dit onderdeel niet zo geconcentreerd te zijn, waardoor het gewoon wel te doen was.
Het enige waar ik twijfels over heb is het luistergedeelte, maar ik geloof dat ik wel geslaagd ben. Zo’n examen maken is wel een manier om nieuwe mensen te leren kennen én klasgenootjes weer te zien die al 2 (!) niet meer zijn komen opdagen in de klas. Jaja, Chinese mensen hebben de reputatie heel hard werkend te zijn, maar tijdens hun studententijd toch net wat minder. ;) De helft komt namelijk niet opdagen en de andere helft maakt bijna nooit hun huiswerk, wat ik eerst echt niet gedacht zou hebben. ( Velen hoeven ook niks te doen, omdat er allang een goede baan voor ze gereserveerd is, omdat hun familie goede connecties heeft met de regering).
En toen waren we eindelijk klaar! Eerst zijn we met de hele klas inclusief leraressen ’s middags uit eten geweest (jaja de belangrijkste maaltijd in España) in een Chinees restaurant, waarbij je voor 8 euro zoveel kon eten als je wilde (joehoee). 1000 (Rare) foto’s gemaakt en nog alles even nabesproken. Daarna heb ik met ome Beps een film gekeken en hebben we daarna wat aan onze oma-reputatie gedaan, want zijn daarna lekker uitgeweest. Eerst samen voorbereiden (vaak eigenlijk het leukste gedeelte haha), daarna iets gedronken met een grote groep bij iemand thuis en daarna uit (tot te laat)! En we waren weer zo’n grote groep, echt zo leuk! Iedereen wordt uitgenodigd, waardoor je al snel een groep bent van 25. Dat vind ik echt het leuke aan Salamanca; met alle mensen is het gewoon heel gezellig. Ik heb hier echt geleerd dat je niet iemand goed hoeft te kennen om leuk met elkaar om te gaan. Nadeel is alleen wel, dat je niet veel vriendschappen voor het leven opdoet maar voor even. Maar goed, je hebt dan hier in ieder geval een leuke tijd!
Vrijdag zijn er 6 mensen naar huis gegaan en deze week gaan ook nog de Noorse meisjes, waardoor er niet heel veel meer overblijven. Ik snap niet hoe iedereen nou altijd allemaal tegelijk weg kan gaan! ‘Nou, jongens, om de mensen die achter blijven eens lekker te pesten, laten we jullie allemaal tegelijk weggaan’. Ik hoop dat er nog wat nieuwe mensen bij komen, want dat zou toch wel gezellig zijn.
Bovendien vind ik het eigenlijk wel jammer dat de DELE klas is afgelopen. Het was altijd zo gezellig in de klas en je hebt samen echt een doel. Bovendien is de band met de leraren zo anders dan ik gewend ben van de middelbare school. Consu zegt altijd ‘’ja, je kunt alles zeggen hoor, je bent onder vriendinnen’’. En als je dan 1xtje te laat komt en gewoon niet komt doordat je bent uitgeweest dan is het altijd ‘’Oh, maakt niet uit joh, je moet ook een beetje van je jeugd genieten!’’. Bovendien begon de les altijd met wat je de dag / weekend van te voren had gedaan. Eigenlijk was die klas mijn familie hier. Vooral ook omdat de mensen, die erin zaten voor een langere tijd bleven (vooral Mia, Inger en Misaki), wat echt heel gezellig was.
Daarnaast ben ik erachter gekomen dat ik maar 10 uur per week les heb aankomende maand! Jullie zullen misschien wel denken ‘’oeh, lekker!’’, maar helaas denk ik er niet zo over. Ik heb ’s middags les van 1 tot 3 of 2 tot 4 (terwijl iedereen uit is) en zit ’s morgens alleen thuis, terwijl iedereen op school zit. Bovendien is hier vrije tijd hebben niet zoals in Nederland. Thuis en Holanda heb ik namelijk altijd iets te doen, hier niet. Nu ik ook klaar ben met mijn examen voelt het heel raar; ik heb gewoon echt niks te doen. Heerlijk voor een paar dagen, maar het is gewoon een eng vooruitzicht voor een langere tijd. Vooral omdat er bijna geen mensen meer over zijn, wat de enige manier is om hier tijd te doden zonder de hele dag achter je laptop te zitten. Help! Dit had ik van te voren ook nooit verwacht; het leek me zo lekker om helemaal niets te hoeven doen. Het is ook wel lekker voor een paar dagen, maar daarna voel je je al snel nutteloos en lui en niet productief. Dus dit moet ik even onthouden (en jullie misschien ook).
Oh en nog wat blunders:
*Misaki had het thema ‘’Volar más barato (goedkoper vliegen)’’ voor haar presentatie, waarbij ik zei ‘’Oh, dat zou ik ook hebben gekozen ja ‘’volar más borracho (dronkender vliegen). Het is maar goed dat ik dat thema niet had, want anders had ik zo de voor- en de nadelen daarvan opgesomd. ‘’Ook al is het niet goed voor het milieu, het is en blijft toch de veiligste manier om jezelf te vervoeren’’.
*Er is een Spaanse soap ‘’El culo al aire (kont in de lucht)’’, die sommigen kijken om hun luistervaardigheid te verbeteren en gewoon om zichzelf te vermaken. Misaki zei alleen ‘’Oh, okee, dat ga ik ook kijken, ja, ‘’Aire en el culo (lucht in de kont)’’. Ik had altijd de bijnaam ‘’Schetenlaatster’’, omdat ik 1 keer had gevraagd welk werkwoord ze hiervoor gebruikte, maar ik denk dat deze eervolle titel beter kan worden overgedragen aan Misaki.
*Aagje ging postzegels (sellos) kopen bij een kiosk. ‘’Hola, hebben jullie ook cejas (wenkbrauwen)’’. ‘’¿ Qué?’’ ‘’WENKBRAUWEN, of verkopen jullie die niet ofzo?!’’
*In de klas was het thema ‘’huisdieren’’. Als voordeel noemde ik ‘’Ja, wat ik dus een voordeel vind is dat je je huisdier bijvoorbeeld een hond kunt bezwangeren, wat goed helpt tegen de eenzaamheid’’. Abrazar (omhelzen) en embarazar (bezwangeren) ligt dicht bij elkaar.
*Chinese mensen hebben moeite om bepaalde klinkers uit te spreken. Zo is ‘’boeddha’’ een woord wat vaak wat moeilijker wordt gevonden. ‘’Ja, in onze stad hebben we dus een hele grote ‘’puta (hoer)’’, ja, ja daar geloven we dan ook in’’.
*De ouders van Inger kwamen op bezoek en ik wilde ze wel eens ontmoeten. Inger: ‘’Maak je geen zorgen, mijn ouders zijn heel ‘’simples’’ (simpel oftewel dom) y ‘’faciles’’ (makkelijk, maar dit kan je nogal fout opvatten). Toen wilde ik ze natuurlijk al helemaal graag ontmoeten!
Ook chicas y chicos, ik ga weer stoppen, want mijn blog is alweer veel te lang! Ik hoop dat alles goed gaat met jullie en alweer tot heel snel!
Muchos besos y veel liefs,
Nog steeds in España wonende, Anne
*Slijmballen; ik ben bang dat ik de examinator van mijn mondeling het idee gegeven dat dit een geschikte benaming voor mij is.
Eindelijk is DELE voorbij! Na alle maanden van hard voorbereiden, stress en een beetje regelmatig proberen te leven, is nu een einde gekomen. Voor de mensen, die niet precies weten wat het inhoudt, DELE is een internationaal erkend diploma en ik ben opgegaan voor B2. Overal in de wereld kun je dit examen maken, maar in Salamanca worden ze gemaakt en het is dus wel gaaf om hem dan ook echt hier gemaakt te hebben.
Ik had woensdag om 16.45 mijn mondeling en vrijdag van 8.30 – 13.00 (wat natuurlijk uitliep) lezen, schrijven, luisteren en grammatica. Nou, voor het eerste was ik echt heel zenuwachtig (net als de rest), terwijl we dat het minst hoeven te vrezen. Praten oefenen we in de klas namelijk veel meer dan gemiddeld (net als grammatica), waardoor ons niveau ook hoger ligt. We hadden al uitgezocht waar we precies moesten zijn en kon er gelukkig samen met Inger en Misaki heen lopen. Na per ongeluk naar de mannen WC te zijn geweest, een Spanjaard gevraagd te hebben of hij ook het examen ging maken (zelfs nog na even met hem gesproken te hebben) en jaloers te zijn geworden op Brazilianen, omdat Spaans leren voor hen zo makkelijk is, werd ik naar binnen geroepen. Het mondeling bestaat uit 3 delen: een strip beschrijven, een presentatie geven en vragen beantwoorden over je presentatie. Aller eerst werd ik in een zaaltje geplaatst met 4 anderen en hadden we 10 minuten om uit 3 onderwerpen te kiezen en je presentatie voor te bereiden. We hadden in de klas gedurende de 3 maanden al alle mogelijke onderwerpen besproken (zo’n 30), maar ik had geluk dat net het onderwerp er tussen zat waarover ik die ochtend nog een presentatie had gegeven ‘’De macht van de communicatiemiddelen’’. Ik had het mezelf lekker moeilijk gemaakt; niet omschrijven hoeveel tv ik kijk en wat dat voor invloed heeft, maar eerst ‘’macht’’ onderverdelen in 3 aspecten en daarop verder bouwen.
Dan komt je examinator je halen en dan stijgt de spanning nog een beetje. Ik had gelukkig een hele aardige mevrouw (niet zoals met het Cambridge examen, waarbij het gewoon onnatuurlijk voelde om een gesprek aan te knopen), wat ik ook heb gezegd, waardoor ik niet hoop dat ze denken dat ik al slijmend een hoger punt probeerde te bereiken. In de kamer zit ook nog een tweede examinator, die je puur beoordeeld en dus de hele tijd ziet en hoort schrijven. Best wel eng! Toen werd de strip onder mijn neus geschoven en moest ik deze ter plekke beschrijven. Die van mij ging over een vrouw, die naar de bioscoop ging en een verkeerd kaartje had gekregen. We hadden in de klas geleerd lekker uitvoerig te beschrijven en je tijd te nemen, maar als je daar eenmaal zit dan lukt dat wat minder goed. Dus daar ging ik veel te snel en nogal struikelend over mijn woorden. Maar aan het einde moest ik een dialoog voeren, waarbij ik de mevrouw en mijn examinator de kaartjesverkoper, waarbij ik wel heel goed uit mijn woorden kwam. Ik zag haar ook opeens van kijken van ‘’Oh, ze kan het toch wel!’’. ;) Daarna hield ik mijn presentatie precies hetzelfde als die ochtend en werd ik al vrij snel onderbroken omdat de tijd bijna op was en er nog wel wat vragen gesteld moesten worden. Achteraf denk ik dat het best goed is gegaan (bij Inger en Misaki ook) en hierna zijn we even met z’n 3en een milkshake gaan drinken. Vervolgens zijn we terug gelopen, omdat nog 2 andere meisjes net klaar zouden zijn. We waren in ieder geval allemaal heel blij er vanaf te zijn.
Ome Annie heeft deze week trouwens haar toppunt van omaheid bereikt, want ik wilde nog vroeger slapen en regelmatiger leven om een beetje energie te hebben. Helaas is het niet helemaal gelukt waardoor ik eergister (vrijdag), nogal moe was toen de wekker om 7 uur ging (ik weet het, voor velen niet vroeg, maar hier in Spanje wel haha!), maar gelukkig heb ik daar niet veel van gemerkt. Stress heeft namelijk zo zijn voordelen! ;) Oh, en jongens eenmaal in het gebouw aangekomen, werd ik pas echt geconfronteerd met de beruchte Spaanse cultuur. We wisten allemaal ons nummer al, wat in Nederland zou betekenen dat je allemaal gaat zitten en dat je daarna misschien nog met je ID gecontroleerd wordt. Hier daarentegen werd iedereen één voor één naar binnen geroepen (en we waren 100 man), wat nog regelmatig fout ging dus dan werd de deur even gesloten. Ze waren met DRIE man en hebben er 45 minuten overgedaan. Echt niet normaal! Mijn lerares had ons bovendien aangeraden je snel in te schrijven, zodat je vooraan zit. Nou, doe dat niet! Zodra het examen begon, begonnen de examinatoren gezellig met z’n 3 te kletsen over niks (jaja, nu kan ik het verstaan) en hielden de zaal erg goed in gaten (jullie mogen dit sarcastisch opvatten). Na 5 minuten was ik het al zat en mijn buren zo te zien ook, want ik hoorde nogal veel gezucht, dus had ik gevraagd of ze zouden kunnen ophouden met praten. Gelukkig deden ze dit wel, waardoor we ons allemaal weer konden concentreren. Lezen en schrijven was samen een blok van 2 uur en ik keek vooral op tegen het laatste. We moesten 4 teksten en 2 brieven schrijven, wat nu ook niet geheel relaxt in de tijd zitten betekent, maar het is wel goed gegaan. Ik had gekozen voor een formele brief over het oppassen op kinderen in Zuid-Amerika en een opstel over een foto van een belangrijk moment. De laatste ging alleen wat minder goed, want ik had een niet bestaande foto gekozen, waarbij je toch minder vloeiend kan schrijven.
Daarna kregen we onze luistertoets, die echt super moeilijk was. Het geluid kwam niet eens van voren (de reden waarom we volgens de lerares ons snel moesten inschrijven), maar van rechtst achter, waardoor ik blij was dat ik met dat oor niet half doof was. Ik kan het Spaans Spaans goed verstaan, maar de accenten uit Zuid-Amerika blijven nog best wel moeilijk. Hierna kregen we het grammatica deel, waarbij het de examinatoren een goed idee leek alvast alles op te ruimen en in dozen te stopen gedurende het uur, waarbij natuurlijk ook geregeld even commentaar bij nodig was. Ik moet zeggen dat ze wel hun tijd effectief en productief gebruikt hebben hoor!! Gelukkig hoef je bij dit onderdeel niet zo geconcentreerd te zijn, waardoor het gewoon wel te doen was.
Het enige waar ik twijfels over heb is het luistergedeelte, maar ik geloof dat ik wel geslaagd ben. Zo’n examen maken is wel een manier om nieuwe mensen te leren kennen én klasgenootjes weer te zien die al 2 (!) niet meer zijn komen opdagen in de klas. Jaja, Chinese mensen hebben de reputatie heel hard werkend te zijn, maar tijdens hun studententijd toch net wat minder. ;) De helft komt namelijk niet opdagen en de andere helft maakt bijna nooit hun huiswerk, wat ik eerst echt niet gedacht zou hebben. ( Velen hoeven ook niks te doen, omdat er allang een goede baan voor ze gereserveerd is, omdat hun familie goede connecties heeft met de regering).
En toen waren we eindelijk klaar! Eerst zijn we met de hele klas inclusief leraressen ’s middags uit eten geweest (jaja de belangrijkste maaltijd in España) in een Chinees restaurant, waarbij je voor 8 euro zoveel kon eten als je wilde (joehoee). 1000 (Rare) foto’s gemaakt en nog alles even nabesproken. Daarna heb ik met ome Beps een film gekeken en hebben we daarna wat aan onze oma-reputatie gedaan, want zijn daarna lekker uitgeweest. Eerst samen voorbereiden (vaak eigenlijk het leukste gedeelte haha), daarna iets gedronken met een grote groep bij iemand thuis en daarna uit (tot te laat)! En we waren weer zo’n grote groep, echt zo leuk! Iedereen wordt uitgenodigd, waardoor je al snel een groep bent van 25. Dat vind ik echt het leuke aan Salamanca; met alle mensen is het gewoon heel gezellig. Ik heb hier echt geleerd dat je niet iemand goed hoeft te kennen om leuk met elkaar om te gaan. Nadeel is alleen wel, dat je niet veel vriendschappen voor het leven opdoet maar voor even. Maar goed, je hebt dan hier in ieder geval een leuke tijd!
Vrijdag zijn er 6 mensen naar huis gegaan en deze week gaan ook nog de Noorse meisjes, waardoor er niet heel veel meer overblijven. Ik snap niet hoe iedereen nou altijd allemaal tegelijk weg kan gaan! ‘Nou, jongens, om de mensen die achter blijven eens lekker te pesten, laten we jullie allemaal tegelijk weggaan’. Ik hoop dat er nog wat nieuwe mensen bij komen, want dat zou toch wel gezellig zijn.
Bovendien vind ik het eigenlijk wel jammer dat de DELE klas is afgelopen. Het was altijd zo gezellig in de klas en je hebt samen echt een doel. Bovendien is de band met de leraren zo anders dan ik gewend ben van de middelbare school. Consu zegt altijd ‘’ja, je kunt alles zeggen hoor, je bent onder vriendinnen’’. En als je dan 1xtje te laat komt en gewoon niet komt doordat je bent uitgeweest dan is het altijd ‘’Oh, maakt niet uit joh, je moet ook een beetje van je jeugd genieten!’’. Bovendien begon de les altijd met wat je de dag / weekend van te voren had gedaan. Eigenlijk was die klas mijn familie hier. Vooral ook omdat de mensen, die erin zaten voor een langere tijd bleven (vooral Mia, Inger en Misaki), wat echt heel gezellig was.
Daarnaast ben ik erachter gekomen dat ik maar 10 uur per week les heb aankomende maand! Jullie zullen misschien wel denken ‘’oeh, lekker!’’, maar helaas denk ik er niet zo over. Ik heb ’s middags les van 1 tot 3 of 2 tot 4 (terwijl iedereen uit is) en zit ’s morgens alleen thuis, terwijl iedereen op school zit. Bovendien is hier vrije tijd hebben niet zoals in Nederland. Thuis en Holanda heb ik namelijk altijd iets te doen, hier niet. Nu ik ook klaar ben met mijn examen voelt het heel raar; ik heb gewoon echt niks te doen. Heerlijk voor een paar dagen, maar het is gewoon een eng vooruitzicht voor een langere tijd. Vooral omdat er bijna geen mensen meer over zijn, wat de enige manier is om hier tijd te doden zonder de hele dag achter je laptop te zitten. Help! Dit had ik van te voren ook nooit verwacht; het leek me zo lekker om helemaal niets te hoeven doen. Het is ook wel lekker voor een paar dagen, maar daarna voel je je al snel nutteloos en lui en niet productief. Dus dit moet ik even onthouden (en jullie misschien ook).
Oh en nog wat blunders:
*Misaki had het thema ‘’Volar más barato (goedkoper vliegen)’’ voor haar presentatie, waarbij ik zei ‘’Oh, dat zou ik ook hebben gekozen ja ‘’volar más borracho (dronkender vliegen). Het is maar goed dat ik dat thema niet had, want anders had ik zo de voor- en de nadelen daarvan opgesomd. ‘’Ook al is het niet goed voor het milieu, het is en blijft toch de veiligste manier om jezelf te vervoeren’’.
*Er is een Spaanse soap ‘’El culo al aire (kont in de lucht)’’, die sommigen kijken om hun luistervaardigheid te verbeteren en gewoon om zichzelf te vermaken. Misaki zei alleen ‘’Oh, okee, dat ga ik ook kijken, ja, ‘’Aire en el culo (lucht in de kont)’’. Ik had altijd de bijnaam ‘’Schetenlaatster’’, omdat ik 1 keer had gevraagd welk werkwoord ze hiervoor gebruikte, maar ik denk dat deze eervolle titel beter kan worden overgedragen aan Misaki.
*Aagje ging postzegels (sellos) kopen bij een kiosk. ‘’Hola, hebben jullie ook cejas (wenkbrauwen)’’. ‘’¿ Qué?’’ ‘’WENKBRAUWEN, of verkopen jullie die niet ofzo?!’’
*In de klas was het thema ‘’huisdieren’’. Als voordeel noemde ik ‘’Ja, wat ik dus een voordeel vind is dat je je huisdier bijvoorbeeld een hond kunt bezwangeren, wat goed helpt tegen de eenzaamheid’’. Abrazar (omhelzen) en embarazar (bezwangeren) ligt dicht bij elkaar.
*Chinese mensen hebben moeite om bepaalde klinkers uit te spreken. Zo is ‘’boeddha’’ een woord wat vaak wat moeilijker wordt gevonden. ‘’Ja, in onze stad hebben we dus een hele grote ‘’puta (hoer)’’, ja, ja daar geloven we dan ook in’’.
*De ouders van Inger kwamen op bezoek en ik wilde ze wel eens ontmoeten. Inger: ‘’Maak je geen zorgen, mijn ouders zijn heel ‘’simples’’ (simpel oftewel dom) y ‘’faciles’’ (makkelijk, maar dit kan je nogal fout opvatten). Toen wilde ik ze natuurlijk al helemaal graag ontmoeten!
Ook chicas y chicos, ik ga weer stoppen, want mijn blog is alweer veel te lang! Ik hoop dat alles goed gaat met jullie en alweer tot heel snel!
Muchos besos y veel liefs,
Nog steeds in España wonende, Anne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
